wtorek, 10 listopada 2020

Yelena Sorokina


Dane | Yelena Sorokina
Przezwiska | Usłyszała w swym życiu już wiele zdrobnień, przezwisk, bądź wyjątkowo nieumiejętnych prób wypowiedzenia jej imienia, choć na niewiele z nich zdawała się reagować ze szczególnym entuzjazmem.
Płeć i orientacja | Kobieta, jest heteroseksualna.
Wiek | Równe 22 lata 
Praca | Do niedawna mogła pochwalić się karierą gimnastyczki artystycznej, dzięki której zgromadziła niemały majątek - wraz z wypadkiem, w którym częściowo utraciła czucie w lewej ręce, na dobre pożegnała się jednak z dotychczasowym życiem, by niedługo później zacząć parać się sprzedażą środków psychoaktywnych oraz chwytaniem się wszelkich plac dorywczych, które wpadną jej w ręce. Obecnie zajmuje jednak pozycję kelnerki w jednej z popularnych restauracji w centrum miasta. 
Klub motocyklowy i funkcja | Prospect, South Side Serpens
Osobowość | Yelena okazuje się perfekcyjnym ucieleśnieniem człowieka, który zawsze znajdzie się w złym miejscu o złej porze. Niezależnie od tego co robi, gdzie pójdzie, zawsze czekają ją kłopoty i gromiący wzrok przełożonych, którzy najpewniej już od dawna szykują listę powodów, by zdegradować ją do pozbawionej głosu szarej masy. Dla wielu wydaje się absurdalna, w pewnym stopniu pozbawiona wrażliwości, czy wyczucia. Korytarze przemierza z kamiennym wyrazem twarzy, pochłaniając każdy szczegół swymi beznamiętnymi oczami. Gdyby zapytać o nią kogoś z jej otoczenia, a nawet osobę, z którą przez lata chodziła do jednej szkoły - większość opisałaby ją jako bezczelną smarkulę, od której lepiej trzymać się z daleka. Faktem jest, iż dziewczyna nie okazuje zbyt wielu emocji, najzwyczajniej nie czuje potrzeby, by szeroko uśmiechać się do każdego napotkanego człowieka, wdając się w mało sensowne, płytkie dyskusje. Ostatnimi czasy nie znajduje również byt wielu powodów, które mogłyby jakkolwiek ją rozweselić. Starannie dobierane słowa wypowiada tym samym, nieustannie spokojnym tonem, niezależnie od przekazywanej wiadomości. Rzeczywistość maluje się jednak nieco inaczej, pozory okazują się doskonałą maską, przyjmowaną dla jedynie sobie znanych celów. Rosjanka jest błaznem pozbawionym jakichkolwiek oporów, choć wyryte w sercu zgorzknienie skutecznie powstrzymuje ją przed czerpaniem radości z życia. Nie uznaje prywatności, czy nienaruszalnej strefy komfortu, traktując je jako nic nieznaczącą iluzję. Wdając się z nią w jakąkolwiek relację, powinieneś być świadom, iż naruszy twą intymność na tyle, na ile tylko zdoła i nie odpuści, dopóki sama nie podejmie takiej decyzji. W zaufanym towarzystwie zmienia się nie do poznania, a usta wydają się nigdy nie zamykać, choćby przez następną godzinę miała opowiadać jedynie o sposobie rozmnażania paprotników. Uważa samą siebie za dobry materiał na przyjaciółkę, która niezależnie od sensu wysłucha tego, co masz do powiedzenia, która o trzeciej w nocy uszykuje się i wraz z butelką mocnego alkoholu u boku pojedzie na drugi koniec miasta, jeśli tylko ją o to poprosisz. Ambitna idealistka, snująca w głowie możliwe dla siebie scenariusze, uciekając myślami w jak dotąd doskonale zaplanowaną przyszłość. Oczekuje wiele, a celuje jeszcze wyżej, przez co niejednokrotnie doznawała rozczarowań oraz bolesnych porażek, które jedynie motywowały ją do dalszych starań. I choć przytłoczona ostatnimi wydarzeniami znacząco się rozleniwiła i zwolniła tempo, nigdy nie odpuściła, nieustannie podążając na szczyt. Yelena wykazuje ogromne problemy z zazdrością i zaufaniem względem drugiej osoby. Nie znosi, gdy ktoś okazuje się lepszy w rzeczach, na których szczególnie jej zależy. Rosjance ciężko jest nawiązać jakąkolwiek szczerą, istotną dla niej relację, a każdą osobę, którą uzna za bliską swemu sercu, traktuje jak najcenniejszy skarb, nie mogąc znieść myśli, że ktokolwiek mógłby go jej odebrać. Impulsywna, działająca pod wpływem chwilowych napadów emocji, szczególnie złości, czy irytacji. Życie pod jednym dachem z potwierdzonym mordercą skutecznie odbiło się na psychice dziewczyny, wykształcając w niej ogromne problemy z zaufaniem - wszędzie widzi podstęp, sama również nierzadko posługuje się drobnymi kłamstewkami. Sorokin nienawidzi tracić kontroli nad sytuacją - głowa przepełnia się wówczas wspomnieniami ze wszystkich tych chwil, w których nie potrafiła przeciwstawić się Rodionowi, a ciałem wstrząsają spazmy goryczy, bądź wyjątkowo dotkliwej irytacji - drażni ją, gdy inni wydają jej bezsprzeczne polecenia, pomiatają jak psem, oczekując, że bez słowa spełni wszelkie ich rozkazy. 
Aparycja| Sto siedemdziesiąt centymetrów czystego absurdu i niestabilności emocjonalnej. Blada skóra upstrzona drobnymi piegami, prześwitującymi naczyniami krwionośnymi i powstającymi przy najdelikatniejszym uderzeniu siniakami - wygląd skrzywdzonego dziecięcia przełamują jedynie ostro zarysowane kości policzkowe, surowe spojrzenie zielonych oczu i przekłute w trzech miejscach uszy. Dzwoniące nieustannie kolczyki, kontrastujące na tle przywdziewanych dzień w dzień czarnych, nieco zbyt wyzywających ubrań lub podciągniętych pod samą żuchwę golfów, zapowiadają jej nadejście, nim zdążysz choćby zauważyć, że ktoś taki jak Yelena kiedykolwiek istniał. Jest szczupła, choć nie wychudzona, obdarzona krągłościami w miejscach, w których powinny się pojawiać, podkreślając sylwetkę perfekcyjnie dopasowanym odzieniem, które według wielu zdaje się nie na miejscu dla kogoś w jej wieku. Sorokin nie boi się akcesoriów, a tym bardziej sięgania ku różnym, często sprzecznym ze sobą, stylom - niejednokrotnie zadziwiała napotykanych ludzi utrzymanymi w wiktoriańskim guście ubraniami, połączonymi z alternatywną, gotycką biżuterią. Nie uważa, by były one czymkolwiek niezwykłym, a samą Yelenę średnio obchodzą skrzywione spojrzenia oraz niewygodne pytania na temat jej gustu. Transparentną wręcz cerę przyozdobiła dodatkowo okropna blizna rozpostarta na środku lewej dłoni, będąca pozostałością po nieszczęśliwym wydarzeniu sprzed lat.
Historia sprzed dołączenia do klubu : Jej życie zdawało się perfekcyjnie zaplanowane już w chwili, gdy nieświadoma niczego przebywała w łonie matki - pierworodna i, jak później się okazało, jedyna córka dwukulturowego małżeństwa została naznaczona brzemieniem, od którego nie sposób było jej się uwolnić. I choć z początku rzeczywistość malowała się przed nią jedynie jako oziębłe stosunki i wygórowane wymagania, z czasem los okazał się bezduszny, zabarwiając życie Sorokinów serią następujących po sobie tragedii - dwie poronione ciąże oraz cudem wyleczona sepsa Yeleny, która niemal wpędziła ją do grobu, skutecznie wpłynęły na relacje rodzinne. Rodion, którego poglądy na życie ociekały wręcz mizoginistycznym konserwatyzmem, obwiniał swą żonę na tyle, by kiełkująca w nim nienawiść wkrótce doprowadziła do brutalnego morderstwa spowitego w sieć starannie dobranych kłamstw i kapitalistycznych ugód. Dziewczyna przez lata żyła więc pod butem oziębłego kryminalisty, niejednokrotnie smakując, czym kończy się stawianie mu oporu. Sponiewierana, uprzedmiotowiona - każdy kolejny dzień utwierdzał ją w przekonaniu, że dla ojca nie była niczym innym, niż towarem, na którym zdecydował się zarabiać w każdy możliwy sposób. Skończyła więc bezcelowo tupać nogą, zaprzeczając wszelkim poleceniom, bez słowa zgadzając się na doskonale ukartowaną przez Rodiona wizję ich wspólnej przyszłości, w której nie była niczym innym, niż pozbawionym własnej woli pionkiem. I choć z początku każdy dzień zdawał się jedynie przedłużeniem cierpienia, wraz z upływem czasu kiełkująca kariera okazała się jedynym, co wciąż chroniło Yelenę przed szponami szaleństwa - szczerze wierzyła bowiem, że gdy w końcu podpisze kontrakt z profesjonalistami, raz na zawsze zdoła odciąć się od znienawidzonego ojca, układając życie całkowicie od nowa. Bóg Komedii Tragicznych uśmiechnął się jednak raz jeszcze, a grymas ten niósł za sobą jedynie gorzką prawdę i strzaskane marzenia. Nieszczęsna bójka, w której gimnastyczna kariera dziewczyny została raz na zawsze przekreślona, wkrótce okazała się jedynie początkiem upadku. Ciągnąca się rehabilitacja oraz brak czynników, które mogłyby pozwolić zapomnieć jej o tyranii ojca, sprawiły, że Yelena szybko popadła w nałogi, nieszczególnie przejmując się konsekwencjami - była wrakiem, który z braku zajęcia oraz niemożliwego do zaspokojenia pragnienia wyrwania się ze szponów Rodiona, wkrótce zszedł na przestępczą ścieżkę. Zaczęła od sprzedaży środków psychoaktywnych na niewielką skalę, by wkrótce rozwinąć własny szemrany biznes, przeplatając go z kilkoma strzelaninami, kończąc swą przygodę jako oficjalny Prospect jednego z kalifornijskich gangów.
Rodzina
  • Rodion - trener personalny i właściciel sieci nowatorskich siłowni o niespełnionych, sportowych marzeniach, które z wyjątkową determinacją starał się przelać na córkę, nieszczególnie przejmując się, że ta mogłaby chcieć czegoś innego. Zresztą ciężko powiedzieć, by Rodion kiedykolwiek mógł kwalifikować się do kategorii dobrego ojca - w domu bywał rzadko, a po owianej tajemnicą śmierci swej żony jeszcze rzadziej, ograniczając kontakt z Yeleną jedynie do sytuacji związanych z atletyczną, kiełkującą powoli karierą. Dziewczyna nigdy nie ukrywała, że darzy swego ojca szczerą nienawiścią, lecz po tym, jak na jaw wyszła makabryczna prawda o jego przeszłości, a ten wykorzystał swój pozorny autorytet by zrobić z córki własną maszynę do pieniędzy, nie miała wystarczająco odwagi, a może nie była wystarczająco szalona, by otwarcie mu się sprzeciwić. Mężczyzna jest bowiem cynikiem i brutalem, sprawiającym jednak pozory ułożonego i nawet wówczas, gdy wszyscy wytknęli go palcem, wycierając twarz niepodważalnymi dowodami, sieć kłamstw i gruby portfel zdołały ponownie oczyścić jego reputację, a Rodion pozostał bezkarny. Ku szczęściu Yeleny, odkąd ta stała się częścią South Side, ojciec stracił nią zainteresowanie, a dziewczyna chociaż pozornie wyrwała się z jego szponów. 
  • Ingrid - Yelena już dawno zatraciła fizyczny obraz swej matki, pamiętając jedynie bijącą od niej woń cytrusów i przeraźliwy wrzask za każdym razem, gdy stawała w jej obronie przed ojcem. Rosjanka miała zaledwie dziesięć lat, gdy kobieta raz na zawsze zniknęła z jego życia, pozostawiając po sobie jedynie przygnębiającą ciszę i flakon ulubionych perfum, które dziewczyna z jakiegoś powodu wciąż kupuje, choć przydają się jedynie jako stojący na półce, przypominający o lepszych czasach zbieracz kurzu. I choć przez lata pojona była kłamstwami, jakoby kobieta uciekła u boku kochanka z powrotem do swej ojczyzny, wkrótce na jaw wyszła faktyczna wersja wydarzeń, a zamordowana siekierą przez własnego męża Ingrid nigdy nie została pomszczona. 
Partner | Yelenie stosunkowo łatwo jest się zauroczyć - z powodu rodzinnego zaniedbania i licznie doświadczonych fałszywych relacji, lgnie do osób, które okazują jej szczere zainteresowanie i sympatię. Dziewczyna zdaje sobie jednak sprawę, że w większości nie są to poważne uczucia, więc z reguły skutecznie je ignoruje.
Zwierzak | Od zawsze marzyła o czarnej jak noc kotce, jednak bijąca od zwierząt niechęć skutecznie utwierdziła ją w przekonaniu, by dała sobie spokój.
Ciekawostki
  • Urodziła się i wychowała w rosyjskim Petersburgu, który wspomina jednak ze sporym niesmakiem. Choć większość wizytujących kojarzy słowiańską utopię z przepiękną architekturą oraz licznie wzniesionymi muzeami, dziewczyna dostrzega w niej jedynie brud i wszechobecną, skrytą za wyidealizowaną maską nienawiść. Jej świętej pamięci matka pochodzi jednak z Norwegii, lecz sama dziewczyna niewiele wie o swej drugiej narodowości, nie czując do niej z tego powodu żadnego przywiązania.
  • Wbrew wszelkim pozorom, Yelena jest zaskakująco dobrą kucharką - odkąd skończyła piętnaście lat, to właśnie ona zajmowała się przygotowywaniem wszystkich posiłków w domu Sorokinów, a nawet niezbyt skromnych lunchy dla swoich najbliższych przyjaciół. Ze względu na pewną sympatię do swej kultury, potrafi przygotować większość typowo rosyjskich potraw, a także, dzięki znalezionym w rzeczach matki przepisom, najpopularniejsze dania kuchni skandynawskiej. Posiada również skromną wiedzę na temat kulinariów różnych, kompletnie niezwiązanych ze sobą państw - Yelena, choć nigdy otwarcie by się do tego nie przyznała, uwielbia gotować i uczyć się coraz to nowszych, ważnych dla bliskich jej osób przepisów. Jedzenie jest bowiem jednym z nielicznych sposobów, w którym potrafi wyrazić swą troskę i ciepłe uczucia.
  • Widać po niej zalążki uzależnienia od kanabinoli oraz niektórych opiatów. I choć odstawienie pierwszych z nich nie odbija się znacząco na jej zachowaniu, w przypadku dłuższego odseparowania od alkaloidów dziewczyna staje się wyraźnie rozdrażniona, a działający samoistnie efekt placebo sprawia, że wydaje się jej, jakby poszczególne części ciała pulsowały bólem. Niebezpieczna relacja z substancjami psychoaktywnymi rozpoczęła się kilka lat po śmierci matki, by dodatkowo pogłębić się przez coraz trudniejsze treningi gimnastyczne oraz ustawiane przez ojca, intymne spotkania, które z czasem odbiły się na jej psychice. 
  • Dziewczyna ma niemały talent lingwistyczny, potrafiąc w szybkim tempie przyswajać nowe języki, a także odnajdywać podobieństwa pomiędzy nimi. Obecnie sprawnie posługuje się językiem rosyjskim, angielskim, niderlandzkim, a także w niewielkim stopniu norweskim, choć z braku chęci i czasu jej wiedza nigdy nie wykroczyła ponad poziom przedstawienia się oraz pytania o drogę. I choć Yelena bardzo dba o pełną poprawność językową, wciąż nie wyzbyła się subtelnego, ojczystego akcentu, który co uważniejszy rozmówca będzie w stanie z łatwością rozpoznać. 
  • Kilka lat temu wdała się w wyjątkowo niefortunną bójkę z jednym z naprzykrzających się jej adoratorów - chłopak okazał się jednak wyjątkowo dobrze zakamfulowanym, doświadczonym nadnaturalnym, dotkliwie raniąc Yelenę, a odbity w jej stronę promień elektryczności poraził jej lewą rękę, całkowicie wyniszczając część zakończeń nerwowych. Pomimo długiej rehabilitacji dziewczyna wciąż nie odzyskała pełnego czucia oraz sprawności w jednej z kończyn. 
  • Przez swą prostytucyjną przeszłość i brak odpowiednich, miłosnych wzorców, ma spory problem z samoseksualizacją oraz rozumieniem zdrowej, intymnej relacji. Z tego powodu często przesadza, czując się wyjątkowo zdezorientowaną i rozczuloną, gdy ktoś bierze pod uwagę jej bariery i potrzeby.
Steruje | Groteska [hw] || dolinaabsurdu@gmail.com

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz